Hadi bir masal anlatalım...
Gelmişim 25 yaşına, hala masallarla oyalıyorum kendimi. Şöyle bir dönüp baksam ülke bok içinde. İş hayatı desen aynı. Ama neymiş efendim masallaaar masallaar..
Ya aslında insanın tutunacak bir şeyleri olması gerekiyor. Evet, benim de var çok şükür tutunacak çok fazla şeyim.. En değerlilerim annemle babam, dünyalar tatlısı bir erkek arkadaş, bir kaç tane de can dost.. Yetmez mi.. Fazlasıyla yeter. Ama yine de endişelenmeden olmuyor ya. Valla bak. Dönüp bakınca şöyle bir duruma vah ki vah...
O zaman biz yine masallar diyelim. İçimden geldikçe masallar yazacağım. İçimden geldikçe hayal mutluluk diyarları yazacağım. Çünkü seviyorum masalları..
Umarım seversiniz..
Sevgiler,
Minyon
